Na jarenlange renovatie worden de deuren van de architecturale parel van Robert Mallet-Stevens “Villa Cavrois” opengesteld voor het grote publiek. Afgelopen zondag beslisten we om de storm en de regen te trotseren en trokken we richting het kleine dorpje Croix, dichtbij Lille (FR), om de interbellum villa van dichtbij te bekijken.
Paul Cavrois, een welgestelde textielbaron, liet in 1929 een imposante villa ontwerpen voor zijn gezin. Hoewel er in die tijd enorm veel kritiek kwam op de modernistische aanpak van Mallet-Stevens, werd hij door Cavrois aangesteld als architect. In 1932 was de villa afgewerkt, net op tijd voor het huwelijk van dochter Geneviève Cavrois.
Tijdens de 2e Wereldoorlog werd het perceel bezet door de Duitsers, later nam de familie er terug zijn intrek en deed er enkele verbouwingen. Na de dood van mevrouw Cavrois in 1986, werd het domein opgekocht door een immobilier, met de bedoeling de villa met de grond gelijk te maken en het te verkavelen. Door deze leegstand kende de villa eind jaren ’80 donkere tijden. Gekraakt, geplunderd en gevandaliseerd. Zodoende kreeg de villa de bijnaam ‘Het gele gevaar’ (‘Le péril jaune’). In 1990 werd de villa geklasseerd als historisch monument en kon de makelaar geen verdere stappen ondernemen. Gelukkig kwam er een einde aan de vernieling en de leegstand en kocht de Franse staat het erfgoed in 2001.
Mallet-Stevens behoorde, samen met tijdgenoot Le Corbusier, tot de meest invloedrijke Franse architecten tijdens het interbellum. Aan de hand van foto’s (het enige wat Mallet-Stevens naliet, aangezien hij er zelf op stond dat zijn archieven na zijn dood vernietigd werden), die dateren uit de jaren ’30, werd de villa volledig gerestaureerd. Tijdens de renovatie werd er zo veel mogelijk getracht om wat er nog overbleef van de villa te recupereren.
Wat meteen opvalt is de rechtlijnigheid in het gebouw, dat zich ook in het interieur doortrekt. Er werd met enorm kwaliteitsvolle materialen gewerkt: gele marmer van Sienna voor de open haard, groene marmer van Zweden in de eetzaal van de ouders, Carrara marmer voor de trap en in elke kamer werd een verschillend genre hout gebruikt, vb. perelaar, palmhout in de grote slaapkamer, esdoorn in de boudoir en zo kan ik blijven doorgaan.
De villa was in de jaren ’30 zijn tijd ver vooruit! Dit komt ook naar voor doordat er overal gewerkt is met indirecte verlichting. Geen enkel detail ontging Mallet-Stevens!
Tip:
In de garage op de benedenverdieping speelt zich een film af waarin de restauratie verduidelijkt wordt. Ik raad je aan om eerst deze video te bekijken om dan de rest van de villa te bezichtigen. Na het zien van de schrijnende beelden van de vernieling, besef je pas welke weg afgelegd is.
Praktisch:
Villa Cavrois
60 avenue John-Fitzgerald-Kennedy
59170 Croix
Dagelijks open van 10u30 tot 18u30, behalve op dinsdag.
Ik kijk er naar uit om het ook eens te bezoeken :)! X